Mirosław Słowiński – jest absolwentem Wydziału Filologii Polskiej i Klasycznej UAM w Poznaniu i doktorem nauk humanistycznych. W czasach studenckich i po nich zajmował się organizowaniem studenckich festiwali kulturalnych w Poznaniu. Od grudnia 1985 do lipca 1989 był zastępcą kierownika Wydziału Kultury Komitetu Centralnego PZPR, później wiceministrem kultury i sztuki w rządzie premierów M. Rakowskiego i T. Mazowieckiego. Jest też producentem filmowym (m.in. “Quo Vadis”) i pisarzem.

Sławomira Kazimiera Wronkowska-Jaśkiewicz – polska prawniczka i wykładowczyni akademicka, profesora nauk prawnych, sędzia Trybunału Konstytucyjnego w stanie spoczynku, była kierowniczka Katedry Teorii i Filozofii Prawa oraz była prorektora Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu ds. doktorantów i biblioteki, była przewodnicząca Komitetu Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk (2008–2011).
Ukończyła studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 1971 obroniła doktorat pod kierunkiem profesora Zygmunta Ziembińskiego, w 1982 uzyskała stopień doktora habilitowanego nauk prawnych W 1995 roku otrzymała tytuł profesora nauk prawnych. Od ukończenia studiów była związana z UAM w Poznaniu. Zasiadała w Radzie Legislacyjnej działającej przy prezesie Rady Ministrów. Przez 9 lat była sędzią Trybunału Konstytucyjnego.

Urodził się 2 lutego 1947 roku w Pruszczu-Bagienicy, małej wsi w Borach Tucholskich. Ojciec był pracownikiem kolei, matka zajmowała się domem. Studiował w Poznaniu, gdzie był aktywnym uczestnikiem życia studenckiego. Uczył się na jednym roku m.in. z Tomaszem Szymańskim, Lechem Raczakiem, Stanisławem Barańczakiem czy Markiem Kirschke. Był działaczem Zrzeszenia Studentów Polskich, uczestnikiem protestów Marca 1968 roku w Poznaniu. Po ukończeniu studiów aktywnie działał w obszarze kultury: w domach kultury na Winogradach, w latach 1978-1985 jako dyrektor Okręgowego Przedsiębiorstwa Rozpowszechniania Filmów, od 1993-1996 jako dyrektor Pałacu Kultury w poznańskim zamku cesarskim, który przekształcił w Centrum Kultury Zamek. Był też zastępcą dyrektora Teatru Nowego (1997-2004). Do dziś działa w Akademickim Klubie Seniora i w Fundacji Sceny na Piętrze.

Urodził się 17.08.1958 r. w Szczecinie. Maturę zdawał w Technikum Łączności. Po niefortunnie zakończonym egzaminie wstępnym na PWSST w Warszawie, rozpoczął pracę w Teatrze Lalki „Pleciuga” w rodzinnym mieście, marząc nadal o karierze aktora dramatycznego. Potrzeba było kolejnego niepowodzenia egzaminacyjnego – tym razem w Krakowie – by zmienił wyobrażenie na temat swojej zawodowej przyszłości. Teatr lalek przekonał go do siebie i w końcu wybrał Wydział Lalkarski w Białymstoku. Zaraz po studiach na jego drodze pojawił się Janusz Ryl-Krystianowski. Powędrował za nim do Jeleniej Góry, a potem do Poznania. W Poznaniu mieszka i pracuje od 1989 roku. Janusz Ryl-Krystianowski odegrał najważniejszą rolę w artystycznym rozwoju Krzysztofa Dutkiewicza, dlatego opowiadając o sobie, wiele miejsca poświęca wspomnieniom związanym ze swoim mentorem i przyjacielem.

Od 38 lat związany jest z Uniwersytetem Artystycznym im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu. Mieszka w Mosinie. Urodził się 10.08.1959 r. w Gnieźnie. Jego ojciec uprawiał zawodowo boks i jeszcze przed wojną zdobył tytuł mistrza Nowego Jorku. Wielki Kryzys sprawił, że rodzina wróciła do Polski… W 1978 r. Jacek Strzelecki ukończył Liceum Plastyczne w Poznaniu i podjął studia na Wydziale Malarstwa poznańskiej PWSSP. Dyplom z wyróżnieniem uzyskał w 1983 r. (pracownia prof. Jana Świtki). Pozostał na uczelni; początkowo jako asystent swojego profesora, a od 1994 prowadzi własną pracownię – I Pracownię Rysunku na Wydziale Malarstwa UAP. Uprawia rysunek oraz malarstwo sztalugowe i monumentalne. Pierwszą wystawę przygotował w roku 1986 w Galerii Nowa, mieszczącej się przy Teatrze Nowym w Poznaniu. W 1993 roku, razem z prof. Bogdanem Wegnerem, współtworzył Galerię Sztuki w Mosinie. W roku 2006 uległ wypadkowi – od tego czasu porusza się na wózku; właśnie wtedy jednak zrealizował jedną ze swoich największych formatowo prac – fresk w kościele Wniebowstąpienia Pańskiego w Poznaniu (Wichrowe Wzgórze), mierzący 7 na 14 metrów. W październiku 2020 roku, razem z prof. Wiesławem Koronowskim (rzeźba), przygotował podwójną wystawę w Galerii Sztuki w Mosinie – pokazał prace m.in. z cyklu „Bramy”. Obrazy Jacka Strzeleckiego znajdują się w galeriach, muzeach i prywatnych zbiorach nie tylko w Polsce, ale i w Australii, USA, Szwecji, Holandii, Austrii, Niemczech.

Prof. Józef Walczak urodził się 29.04.1946 r. w Poznaniu. Jedna z najważniejszych postaci polskiej sztuki
współczesnej. Jego malarstwo określa się mianem „dynamicznego”. W 2003 r. został
laureatem niezwykle prestiżowej nagrody „Award of Excellence” na 46th Annual
International Exhibition w San Diego w Kaliforni. Studia na PWSSP w Poznaniu rozpoczął dopiero po skończeniu 27 lat. Jak sam podkreśla, trzech malarzy z uczelni miało na niego największy wpływ: prof. Stanisław Teisseyre, w którego pracowni obronił dyplom w 1977 roku, prof. Tadeusz Brzozowski, który zaproponował mu asystenturę zaraz po studiach, i prof. Jacek Waltoś, którego asystentem został cztery lata później. W latach 1991-2017 kierował VIII Pracownią Malarstwa na UAP. Obecnie związany jest z Collegium Da Vinci w Poznaniu. Jego prace znajdują się w zbiorach zarówno muzealnych i galeryjnych w Polsce, jak i na świecie, m.in. w Muzeum Narodowym w Pradze, Museum of Contemporary Art. w San Diego w USA, w Kubus Galerie w Las Palmas w Hiszpanii, w Galerie Dmochowski w Paryżu, w Galerie T&T w Norymberdze, w Iguana Gallery w San Francisco w USA.