Harcmistrzyni, w czasie wojny członkini Szarych Szeregów. Autorka prac o konspiracji harcerskiej w Poznaniu w czasie II wojny światowej, m.in. książki o poetce – inwalidce Irenie „Nenii” Bobowskiej, która zginęła, ścięta przez Niemców za kolportaż podziemnej pracy.
Przed wojną wraz z dwoma siostrami była uczennicą szkoły podstawowej Królowej Jadwigi na placu Świętokrzyskim w Poznaniu (dziś plac Wiosny Ludów). Jej ojciec zmarł 12 września 1939 r. wyrzucony mimo choroby (żółtaczka) ze szpitala przez Niemców, którzy opróżniali lecznicę na potrzeby swojej armii. W czasie wojny jako dziecko szyła m.in. futra dla wojska niemieckiego. Pracowała od godziny 14. do 22. A przy tym uczestniczyła jeszcze w tajnym nauczaniu. Podczas walk o Poznań w 1945 roku od ostrzału artyleryjskiego zginęła jej siostra, ciężko ranna w nogę.
Od 1938 roku działała w harcerstwie. Była kolejno: zastępową, drużynową, instruktorką IV Hufca Harcerek w Poznaniu w latach 1947-49, członkinią władz harcerskich w Chorągwi Wielkopolskiej Harcerstwa w latach 1957-60, członkinią zespołu żeńskiego Komisji Historycznej Chorągwi Poznańskiej i Wielkopolskiej ZHP od 1974 aż do śmierci. Służbę harcerską pełniła nieprzerwalnie ponad 60 lat, służąc swoją wiedzą i pomocą każdemu, kto tej pomocy potrzebował. Za swoją pracę zawodową i społeczną została wyróżniona Srebrnym Krzyżem Zasługi.
Zmarła 13 grudnia 2015 roku w wieku 88 lat.
