Urodzona w 1916 roku w Zbęchach pod Śremem przedwojenna, okupacyjna i
powojenna nauczycielka. Za uczenie dzieci we wsi podczas okupacji pani
Regina zapłaciła pobytem w obozie pracy przymusowej w Robczysku pod
Lesznem, budowała tam wraz z innymi tory.
W 1936 r. ukończyła seminarium nauczycielskie w Lesznie i zaczęła uczyć
przyrody w szkołach w Jerce i Lubiniu. Po wybuchu wojny uciekała z
koleżanką na rowerze na Lubelszczyznę, a potem wróciła do rodzinnej wsi i
uczyła dzieci w tajemnicy przed Niemcami. Zadenuncjowana przez Polaka,
trafiła do obozu pracy. Tam omal nie zapłaciła życiem za litość wobec
żydowskiego chłopczyka, z którym podzieliła się chlebem.
O „wyzwoleniu” w 1945 r. opowiada ze wstrętem – omal nie padła ofiarą
gwałtu ze strony Rosjanina. Od lutego 1945 r. uczyła w szkole w
Bonikowie. W lutym 1946 roku wzięła ślub – oczywiście z nauczycielem, za
którego miała wyjść za mąż już w grudniu 1939 roku.
