Urodził się 27 września 1934 roku w Korytnicy w powiecie krotoszyńskim. Jego rodzicami byli Stanisław i Irena z domu Wróbel. Jako dziecko mieszkał z rodzicami i młodszym bratem Zygmuntem w Janówce w powiecie augustowskim.
Jego ojciec pracował jako dowódca Straży Granicznej, we wrześniu 1939 roku poszedł na wojnę, przeszedł szlak z generałem Andersem i walczył pod Monte Casino. Henryk z mamą i bratem po wielu perypetiach wydostał się z sowieckiej strefy okupacyjnej i wrócił do Korytnicy, do swoich dziadków.
W czasie wojny i po wojnie chodził do szkoły podstawowej. Po powrocie ojca z wojny w roku 1947 pojechał z nim do Trzciela, gdzie w niedalekim Zbąszyniu chodził do szkoły zawodowej, ucząc się zawodu ślusarza.
W 1952 roku przyjechał do Poznania i podjął pracę w Zakładach Maszyn Żniwnych. W 1953 roku został wydelegowany do pracy w Służbie Polsce, do budowy Huty Bieruta w Częstochowie. W 1954 roku powołano go do wojska, służbę odbył w Marynarce Wojennej w Ustce. Po powrocie z wojska w roku 1957 kontynuował pracę w Zakładach Maszyn Żniwnych w Poznaniu.
W roku 1961 ożenił się z Bogumiłą Łucjan, z którą ma dwoje dzieci: córkę Małgorzatę i syna Andrzeja. Od czasu powstania Niezależnego Związku Zawodowego „Solidarność” był aktywnym członkiem „S”, współorganizował strajk w 1981 roku. W roku 1994 ze względu na reorganizację i częściową likwidację zakładu przeszedł na emeryturę.
