Urodzona w 1949 roku. Profesor „od tańca”, związana obecnie z Uniwersytetem Muzycznym w Warszawie i AWF w Poznaniu, przede wszystkim jednak postrzegana jako dyrektor Polskiego Teatru Tańca, którym kierowała przez 28 lat, i jako tancerka, primabalerina Teatru Wielkiego w Łodzi.
O tym, że będzie tańczyć postanowiła jako czteroletnie dziecko. Do Szkoły Baletowej została przyjęta po egzaminie zorganizowanym specjalnie dla niej. Ukończyła ją w 1968 roku. Zaraz potem związała się z Teatrem Wielkim w Łodzi; do 1988 roku była tu solistką. Talent, upór i pracowitość zaprowadziły ją na szczyty – do dziś wspomina się jej kreacje baletowe.
W roli choreografa zadebiutowała w 1980 roku („Głos kobiecy”). W 1988 wróciła do Poznania, by objąć Polski Teatr Tańca, którym kierowała do 2016 roku. Zrealizowała ponad 70 spektakli. Jest profesorem sztuk muzycznych. Jako dyrektor PTT rozwijała myśl swojego poprzednika, Conrada Drzewieckiego, ale starała się też stwarzać swoim tancerzom możliwość pracy z największymi choreografami na świecie. Działania edukacyjne skierowane były też na publiczność – to z myślą o niej organizowała w Poznaniu Festiwal Teatrów Tańca i Międzynarodowe Warsztaty Tańca Współczesnego „Dancing Poznań”.
Z PTT pożegnała się w 2016 roku. Nadal pracuje jako pedagog i choreograf, a w 2019 powróciła na scenę jako tancerka w spektaklu przygotowanym przez Paulinę Wycichowską, „Sybillewo”.
