Była wnuczką Jarogniewa Drwęskiego, pierwszego po 1918 r. prezydenta Poznania w niepodległej Polsce. Studiowała historię, potem pracowała w jednym z banków. Jej ojciec, Jerzy Drwęski, był pracownikiem targów poznańskich. Pielęgnowała pamięć o wybitnym Dziadku. Dzięki wsparciu Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania doprowadziła do wpisania Jarogniewa i Izabeli Drwęskich w topografię miasta – imieniem prezydenckiej pary nazwano park u zbiegu ulic Górnej Wildy i Królowej Jadwigi, gdzie stoi Pomnik Powstania Wielkopolskiego.
Ogromną zasługą naukową Ewy Drwęskiej jest zgromadzenie różnorodnych dokumentów z życia Jarogniewa i Izabeli. Ewa Drwęska przechowała też niedrukowany pamiętnik jej ojca, który zawiera informacje o życiu znanych obywateli międzywojennego Poznania.
Całość rodzinnych materiałów, nad którymi pieczę sprawował biograf Jarogniewa Drwęskiego, prof. Waldemar Łazuga, zostanie wkrótce przekazana Bibliotece Raczyńskich.