Emerytowany inżynier z Cegielskiego, absolwent Politechniki Poznańskiej. Starszym poznaniakom znany jest przede wszystkim jako działacz PZPR, w latach 1981-1982 pierwszy sekretarz Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Poznaniu.
Urodził się 13 października 1936 roku w Poznaniu. W PZPR od 1960 roku, wcześniej był członkiem Związku Młodzieży Polskiej. Po ukończeniu studiów na Politechnice Poznańskiej pracował jako inżynier w Zakładach Hipolita Cegielskiego w Poznaniu. W maju 1981 roku został wybrany na szefa poznańskiej partii wbrew woli centrali PZPR z Warszawy. Uchodził za partyjnego liberała i zwolennika demokratyzacji partii. Potrafił rozmawiać z liderami Solidarności, z tego powodu był pozytywnie odbierany przez związkowców, m.in. został zaproszony na uroczystość odsłonięcia Poznańskich Krzyży 28 czerwca 1981 roku.
W 1982 roku został odwołany przez partyjną górę za zbytnią samodzielność i chęć rozliczenia nadużyć szefa poznańskiej milicji. W latach 1983-2003 pracował na kontraktach inżynierskich w Nigerii. Afrykańskie lata uważa za najciekawsze w swoim życiu. Po powrocie do kraju próbował sił w polityce – chciał startować z ramienia SLD w wyborach do Senatu, ostatecznie jednak partia postawiła na innego kandydata. Utrzymywał się więc z produkcji wizytówek.