Andrzej miał 7 lat i mieszkał w Brzozie pod Krotoszynem. Jego rodzice byli właścicielami majątku ziemskiego. W październiku 1939 r. rano, przy śniadaniu przyjechało do nich gestapo. Okupanci dali im 10 minut czasu, mogli zabrać dwie walizki. Wywieźli ich do Dobrzycy, a potem do Ryków pod Warszawą. Każda z wywiezionych rodzin znalazła opiekunów. Gładyszami zaopiekowano się w majątku Radziwiłłów w Kieleckiem. Tam też zetknęli się z “Jędrusiami”.
Zobacz filmy o podobnej tematyce:
MEDYCYNA, PRL. Profesor, wybitny polski urolog, ikona poznańskiej medycyny. Urodził się 30 marca 1941 r. w Słomowie pod Obornikami. W 1966 roku ukończył z wyróżnieniem studia na Wydziale Lekarskim ówczesnej Akademii Medycznej. W 1971 roku uzyskał specjalizację z urologii I stopnia, a cztery lata później II stopnia. W 1975 roku napisał doktorat. Habilitację ukończył w 1988 roku. W 1993 roku został powołany na stanowisko profesora nadzwyczajnego AM, w 1999 r. uzyskał tytuł profesora, a w 2004 – profesora zwyczajnego. W drugiej części naszej rozmowy opowiada o swojej wieloletniej karierze medycznej. O przyjaźniach ze szpitala na Długiej. I o etyce zawodu.
MEDYCYNA, PRL. Profesor, wybitny polski urolog, ikona poznańskiej medycyny. Urodził się 30 marca 1941 r. w Słomowie pod Obornikami. W 1966 roku ukończył z wyróżnieniem studia na Wydziale Lekarskim ówczesnej Akademii Medycznej. W 1971 roku uzyskał specjalizację z urologii I stopnia, a cztery lata później II stopnia. W 1975 roku napisał doktorat. Habilitację ukończył w 1988 roku. W 1993 roku został powołany na stanowisko profesora nadzwyczajnego AM, w 1999 r. uzyskał tytuł profesora, a w 2004 – profesora zwyczajnego. W trzeciej części naszej rozmowy opowiada o swojej wieloletniej karierze medycznej. O przyjaźniach ze szpitala na Długiej. I o etyce zawodu.
MEDYCYNA, PRL. Profesor, wybitny polski urolog, ikona poznańskiej medycyny. Urodził się 30 marca 1941 r. w Słomowie pod Obornikami. W 1966 roku ukończył z wyróżnieniem studia na Wydziale Lekarskim ówczesnej Akademii Medycznej. W 1971 roku uzyskał specjalizację z urologii I stopnia, a cztery lata później II stopnia. W 1975 roku napisał doktorat. Habilitację ukończył w 1988 roku. W 1993 roku został powołany na stanowisko profesora nadzwyczajnego AM, w 1999 r. uzyskał tytuł profesora, a w 2004 – profesora zwyczajnego. W drugiej części naszej rozmowy opowiada o swojej wieloletniej karierze medycznej. O przyjaźniach ze szpitala na Długiej. I o etyce zawodu.
