Urodzony w 1938 r. w Pacanowicach lekarz, specjalista chorób zakażnych i wątroby. Wieloletni dyrektor szpitala chorób zakażnych na poznańskich Zawadach. Studiował medycynę na przełomie lat 50. i 60. ubiegłego wieku, działał w Klubie Od Nowa na ul. Wielkiej, wówczas symbolu odwilży w kulturze. Był krytykiem literackim, pisze wiersze, fotografuje. W rozmowie z PAHM opowiada m. in. o gorących latach studiów.
Zobacz filmy o podobnej tematyce:
MEDYCYNA, PRL. Profesor, wybitny polski urolog, ikona poznańskiej medycyny. Urodził się 30 marca 1941 r. w Słomowie pod Obornikami. W 1966 roku ukończył z wyróżnieniem studia na Wydziale Lekarskim ówczesnej Akademii Medycznej. W 1971 roku uzyskał specjalizację z urologii I stopnia, a cztery lata później II stopnia. W 1975 roku napisał doktorat. Habilitację ukończył w 1988 roku. W 1993 roku został powołany na stanowisko profesora nadzwyczajnego AM, w 1999 r. uzyskał tytuł profesora, a w 2004 – profesora zwyczajnego. W drugiej części naszej rozmowy opowiada o swojej wieloletniej karierze medycznej. O przyjaźniach ze szpitala na Długiej. I o etyce zawodu.
MEDYCYNA, PRL. Profesor, wybitny polski urolog, ikona poznańskiej medycyny. Urodził się 30 marca 1941 r. w Słomowie pod Obornikami. W 1966 roku ukończył z wyróżnieniem studia na Wydziale Lekarskim ówczesnej Akademii Medycznej. W 1971 roku uzyskał specjalizację z urologii I stopnia, a cztery lata później II stopnia. W 1975 roku napisał doktorat. Habilitację ukończył w 1988 roku. W 1993 roku został powołany na stanowisko profesora nadzwyczajnego AM, w 1999 r. uzyskał tytuł profesora, a w 2004 – profesora zwyczajnego. W trzeciej części naszej rozmowy opowiada o swojej wieloletniej karierze medycznej. O przyjaźniach ze szpitala na Długiej. I o etyce zawodu.
MEDYCYNA, PRL. Profesor, wybitny polski urolog, ikona poznańskiej medycyny. Urodził się 30 marca 1941 r. w Słomowie pod Obornikami. W 1966 roku ukończył z wyróżnieniem studia na Wydziale Lekarskim ówczesnej Akademii Medycznej. W 1971 roku uzyskał specjalizację z urologii I stopnia, a cztery lata później II stopnia. W 1975 roku napisał doktorat. Habilitację ukończył w 1988 roku. W 1993 roku został powołany na stanowisko profesora nadzwyczajnego AM, w 1999 r. uzyskał tytuł profesora, a w 2004 – profesora zwyczajnego. W drugiej części naszej rozmowy opowiada o swojej wieloletniej karierze medycznej. O przyjaźniach ze szpitala na Długiej. I o etyce zawodu.
