Od wczesnej młodości uprawiał różne dyscypliny sportowe, poświęcił się hokejowi na trawie. W wieku 11 lat został zawodnikiem Klubu Hokejowego Lechia Poznań, już w 1936 r. uzyskał uprawnienia instruktorskie, do wybuchu II wojny światowej był zawodnikiem Wojskowego Klubu Sportowego Poznań.
W lutym 1942 r. wraz z kolegą z Szarych Szeregów, Henrykiem Golimowskim wziął czynny udział w dużej akcji sabotażowej Związku Odwetu ZWZ polegającej na podpaleniu kompleksu niemieckich magazynów wojskowych w porcie nad Wartą w Poznaniu. W tej akcji o kryptonimie „Bollwerk” (niem.: „wał ochronny”, tak Polacy nazywali 700 metrowe nabrzeże portowe) zniszczone zostały ogromne ilości artykułów żywnościowych, materiałów budowlanych, chemikaliów, papieru, mebli, opon samochodowych oraz zimowej odzieży zebranej w Niemczech dla żołnierzy walczących pod Moskwą. Straty wyniosły ponad 1 mln marek. Akcja została przeprowadzona przez dużą grupę członków ZWZ i pracowników magazynów dowodzonych przez por. Cz. Surmę na rozkaz Naczelnego Wodza gen. Wł. Sikorskiego, który wykorzystał ten sukces w rozmowach z J. Stalinem o potrzebie utworzenia polskiej armii na terenie ZSRR.
Większość uczestników akcji zostało aresztowanych i zamordowanych. H. Zielazek i H. Golimowski ocaleli, bo aresztowani ich nie wydali.
Po wojnie kontynuował karierę sportową, grał w reaktywowanej Lechii Poznań, KS Włókniarz, później aż do 1960 r. w WKS Grunwald Poznań. Czterokrotnie zdobywał złoty medal drużynowych mistrzostw Polski. W 1948 r. był zawodnikiem drużyny narodowej, która rozegrała pierwszy mecz międzypaństwowy w Pradze z Czechami. Po zakończeniu kariery zawodniczej pracował jako trener, wychował kilka pokoleń zawodników, w tym reprezentantów Polski.
Jako były harcerz Szarych Szeregów z czasów II wojny światowej działał w ZHP aż do śmierci, był twórcą drużyny harcerskiej hokeja na trawie. Należał do grona fundatorów tablicy odsłoniętej w 100-lecie Harcerstwa Jeżyckiego w 2013 roku przy Kościele p.w. Najświętszego Serca Jezusa i św. Floriana w Poznaniu przy ul. Kościelnej.
Był członkiem Wielkopolskiego Stowarzyszenia Szarych Szeregów i Światowego Związku Żołnierzy AK Okręgu Wielkopolska. Postanowieniem prezydenta RP Bronisława Komorowskiego z 30 czerwca 2015 został odznaczony pośmiertnie Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w działalności na rzecz rozwoju polskiego sportu, za osiągnięcia w pracy trenerskiej i wychowawczej.
Opracowanie: Janusz Zemer na podstawie publikacji prasowych i artykułu Aleksandry Pietrowicz Akcja „Bolwerk” Poznań 20/21 lutego 1942; Wielkopolska w XX Wieku; wydawnictwo IPN.
