Prezydent Poznania w latach 1982-1990. Wybudował tor kajakarski na Malcie, rozpoczął budowę Poznańskiego Szybkiego Tramwaju.
Egzamin dojrzałości zdał w 1952 r. w Gimnazjum i Liceum im. I.J. Paderewskiego w Poznaniu. Egzamin magisterski – w 1956 r. w Wyższej Szkole Ekonomicznej (dziś Akademia Ekonomiczna), na Wydziale Towaroznawstwa. Przez cały okres studiów był jednym z czołowych animatorów akademickiego życia kulturalnego, najpierw na uczelni, a potem w skali miasta (organizator teatrzyków i kabaretów, konferansjer, autor tekstów poetyckich i satyrycznych).
Po pierwszym, krótkim epizodzie zawodowym na stanowisku instruktora w domu kultury, znalazł zatrudnienie jako brakarz w Zakładach Mięsnych. Szybko awansował (mistrz produkcji, kierownik wytwórni wędlin). Był w tym czasie także nauczycielem w Technikum Przemysłu Spożywczego. W połowie lat 60. został wicedyrektorem, a wkrótce dyrektorem przedsiębiorstwa handlowego.
W 1970 r. przeszedł do pracy we władzach miejskich Poznania – na stanowisko szefa Wydziału Handlu, Przemysłu i Usług, a następnie wiceprezydenta (1971-1982). W latach 1982-90 był prezydentem m. Poznania, do dzisiaj z sympatią i uznaniem wspominanym przez wielu mieszkańców różnych opcji. Utożsamiany m.in. z budową szybkiego tramwaju, rozbudową obiektów wokół jeziora Maltańskiego, rekonstrukcją palmiarni, przywróceniem rangi Cmentarza Zasłużonych, wskrzeszeniem tradycji Jarmarków Świętojańskich, nawiązaniem współpracy partnerskiej z Hanowerem i z licznymi inicjatywami kulturalnymi (jak np. muzeum Sienkiewicza, zbiory Kraszewskiego) oraz znaczącymi wydarzeniami sportowymi (szef organizacyjny trzech edycji Mistrzostw Świata i pięciu Europy).
W latach 1990 – 2000 pracował w bankowości.
Od 1972 roku datują się jego ścisłe związki z Towarzystwem Muzycznym im. Wieniawskiego, w którego zarządzie zasiada od 1991 roku; przez 10 lat (od 1997 do 2007 r.) pełnił obowiązki prezesa. Od 1977 r. przewodniczył Komitetom Organizacyjnym Międzynarodowych Konkursów Skrzypcowych; w 2001, 2006 i 2011 r. był dyrektorem Konkursów – Skrzypcowego i Lutniczego. Obecnie jest dyrektorem biura Towarzystwa oraz dyrektorem Międzynarodowych Konkursów im. H. Wieniawskiego w Poznaniu.
Odznaczony m.in. krzyżami Oficerskim, Kawalerskim i Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski oraz (trzykrotnie) Odznaką Zasłużonego Działacza Kultury. Posiada obok odznaczeń regionalnych (Poznania i Wielkopolski) także honorowe odznaczenie Hanoweru (Niemcy). W swojej kadencji prezydenckiej otrzymał również nagrody Prezesa Rady Ministrów oraz Ministerstwa Administracji (za zarządzanie Poznaniem). Honorowy obywatel miasta Poznania.
Żródło: www.wieniawski.pl
