Profesor historii na Uniwersytecie Adama Mickiewicza, specjalizujący się w historii najnowszej Polski, Francji i Europy.
Urodził się 22 listopada 1949 r. w Poznaniu. Syn Ryszarda Wiktora Schramma, biologa i taternika. Absolwent I Liceum Ogólnokształcącego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, od początku kariery naukowej związany z UAM.
Studia historyczne ukończył w 1971 r., w 1977 r. obronił doktorat, a w 1988 r. habilitował się na podstawie rozprawy „Francuskie misje wojskowe w Europie Środkowej 1919-1938”. W 1999 r. otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych. W latach 80. związany był z „Solidarnością”. W 1990 sekretarz uniwersyteckiego Komitetu Obywatelskiego.
Jego zainteresowania badawcze dotyczą przełomu umownie rozumianego XIX i XX wieku: I wojny światowej i wywołanych nią przemian w Europie, stosunków polsko-francuskimi w okresie pierwszej wojny światowej i okresu międzywojennego. Profesor zajmuje się też refleksją nad tożsamością Europy w długim trwaniu, jej granicami, podziałami. A także dziejami uniwersytetu w Poznaniu.
W latach 1990–1996 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Historycznego UAM, a od 1984 do 1987 i od 1996 do 2008 wicedyrektora Instytutu Historii UAM. Członek Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk (1993), Commission d’Histoire des Relations Internationales (1993), wiceprzewodniczący Association Internationale d’Histoire Contemporaine de’l Europe (2000), członek prezydium Polskiego Towarzystwa Historycznego (2004), członek senatu UAM oraz przewodniczący senackiej komisji rozwoju UAM (2005–2008) i uniwersyteckiej komisji dyscyplinarnej dla nauczycieli akademickich (2008).
Został również członkiem powołanej przy UAM trzyosobowej komisji historycznej, badającej stopień inwigilacji środowiska uczelni przez Służbę Bezpieczeństwa. Jest też członkiem Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów, przewodniczącym Komitetu Nauk Historycznych PAN.
Od 2006 r. pełni również obowiązki konsula honorowego Francji w Poznaniu, a od 2009 r. – wiceprezesa polskiego oddziału The Explorers Club. W 2010 r. otrzymał tytuł honorowego profesora Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. W 2016 r. Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach nadał mu tytuł doctora honoris causa.Odznaczony m.in.: Chevalier dans l’Ordre des Palmes Académiques (2001), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2005), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski 2011.
Najważniejsze książki:
– Historycy francuscy o genezie Wielkiej Wojny, Poznań 1984
– Francuskie misje wojskowe w państwach Europy środkowej 1919-1938,Poznań 1987
– Wygrać Polskę 1914-1918, Warszawa 1989
– Historia powszechna – XX wiek, Poznań 1999, 2003
– Tożsamość Europy a chrześcijaństwo, Poznań 2005
Źródło: historia.amu.edu.pl
